Όλο λέω θα γράψω κάτι για τις εκλογές και όλο ψάχνω κάτι που να έχει ενδιαφέρον αλλά δε μπορώ να βρώ τίποτα.
Περίμενα τις τηλεμαχίες μπας και προκύψει μάταια όμως και από εκεί.
Τελικά φαντασία και εξουσία δεν βαδίζουν μαζί σε αυτή τη χώρα.
Σίγουρα δε άκουσα αυτό που περίμενα εγώ και όλοι οι Έλληνες.
Προσωπικές κόντρες, άκαμπτη γλώσσα και μηδέν όνειρα.
Ευτυχώς που ακόμα ζώ στην παραζάλη του 2 ημέρου στίβου που παρακολουθήσαμε στο Καυντατζόγλειο.
Εκεί όπου έιδα μεγάλους αθλητές και άλλου είδος πολιτισμό με θεατές να χειροκροτούν και χαίρονται μια γιορτή.
Εκεί όπου χιλιάδες μικρά παιδιά έτρεχαν με θαυμασμό πίσω από το θαύμα που λέγεται BOLT, και καλά έκαναν.
Εκεί όπου για περίπου 10 ώρες όμορφαινε μια πόλη πνιγμένη σε τζάμπα άγχος, αμάξια και μιζέρια.
Εκεί που δεν είχα ανάγκη τον ανούσιο κόσμο του facebook, των 500 λεπτών δωρεάν ομιλίας και των 10 πιστωτικών καρτών για να νιώσω ευτυχισμένος...
Εκεί που δε μου είπαν οτι παρόλο που κάψανε τη μιση Ελλάδα θέλουν πάλι την ψήφο μου γιατί τώρα θα την κάνουν καλύτερη!!!
Και όλα αυτά με 15 ευρώ.
ΥΓ: Τώρα επειδή μου ήρθε, όταν θα αρχίσει η απόσυρση των αμάξιων μη ξεχαστείτε. Να πάτε να αγοράσετε ένα ακόμα και αν δεν έχετε που να το βάλετε, δε πειράζει για αυτό είναι τα πεζοδρόμια...