ΟΝΕΙΡΑ

Βρίσκομαι σε ταξίδι κάπου στην Κατερίνη και ενώ το Σαββατοκύριακο τελειώνει λέω να γυρίσω σπίτι μου. Αφού όμως πιώ μια μπύρα σε ένα μπαράκι.
Στην πόρτα ο Ιορδανός φουσκωτός με ρωτάει με ύφος,μιας και μοιάζω με τουρίστα, μου λέει οτι το μαγάζι είναι μόνο για ντόπιους. Λέγωντας οτι είμαι από ελλάδα μου χαμογελάει και με αφήνει αφού του λέω οτι είμαι ΑΡΗΣ και οτι κάποτε είχαμε έναν Τυνήσιο ποδοσφαιριστή. Μέσα γίνεται ο χαμός καθώς όλοι παίζουν μπάλα καθώς χορεύουν τρελά. Στο βάθος η παρέα μου από το Κιλκίς κάνει κόντρες με τα αμάξια που αγοράσανε πριν μια ώρα απο ένα Βουλγάρικο χωριό, σηκώνοντας φυσικά απίστευτη σκόνη.
Η ώρα περνάει και εγώ πηγαίνω πίσω στο ξενοδοχείο μας στο DUBAI για να κοιμηθώ όπου γίνομαι θεατής της χλιδής που επικρατεί καθώς οι πλούσιοι ταξιδιώτες αντί να περπατούν πάνω στο κόκκινο χάλι της εισόδου, περπατούν πάνω σε χρυσά αντίγραφα του δολλαρίου, μήκους πάνω από τρία μέτρα το καθένα.

Ε μετά από όλα αυτά ξύπνησα με ένα κεφάλι καζάνι, εσείς τί θα κάνατε...;