Thursday, June 28, 2007

ΠΟΛΥΣ ΝΤΟΡΟΣ

Πολύς λόγος στα απανταχού site και blog όλης της Ελλάδας(αφορμή από το πόστ του Νίκου) για τα links και για το περιεχόμενο αυτών.
Είναι ή δεν είανι ευθύνη τα links αυτών που κατέχουν τις αντίστοιχες ιστιοσελίδες.
Είναι ή δεν είναι ελέυθερη διακινηση ιδεών.
Οι σκέψεις όλων δεκτές.
Το βασικό έρώτημα ήταν έιναι και θα είναι πάντα που αρχίζει και που σταματάει η λογοκρισιά,το ιδιωτικό συμφέρον και η έκφραση του ατόμου.
Κάποιοι θα πουν ναι κάποιοι θα πούνε όχι.
Εγώ προσωπικά νομίζω οτι είμαστε όλοι ελέυθεροι να λέμε τη γνώμη μας χωρίς να προσβάλουμε τον άλλο. Νομίζω οτι τί προσβάλει τον άλλο είναι σχτικό και καλό θα ήταν να κρατάμε μια απόσταση. Εξ'άλλου μάλον αν βλέπαμε ένα άρθρο που μας κατηγορούσε και έμεις θα αντιδρούσαμε,σωστά.
Τί γίνεται όμως στην περίπτωση που κάποιος έιναι δήμόσιο πρόσωπο. Τότε νομίζω οτι με πολύ ευγένεια και χωρίς βομολοχίες μπορούμε να αναφέρουμε τις απόψεις μας και ας είναι και επικριτικές.
Αν πάλι θέλουμε να βρίσουμε τότε καλό είναι να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του Αριστοφάνη,άτεξε τόσα χρόνια κάτι θα ξέρει.
Σημειώνω επίσης οτι το χιούμορ δεν είναι βομολοχία επείδή κάπιος δε το κατάλαβε και αν κάποιο θέμα σας θίγει μπορείτε απλά να μη το ακούτε.
Τί γίνεται στην περίπτωση των ποντίων;Σίγουρα όλοι εμείς γελάμε και ας είμαστε πόντιοι.
Παιδιά του κ.Αριστοφάνη είμαστε και εμείς.
Τί γίνεται όταν κάποιος είναι μονόπλευρος στην αντιμετώπιση του θέματος(γελά μόνο όταν θίγονται οι άλλοι;).
Τότε με απόλυτη Ειλικρίνεια σας λέω οτι μάλον έχετε να κάνετε με μειωμένης πνευματικής ικανότητας άνθρωπο.Καλό είναι η καμήλα να βλέπει και που και που την καμπούρα της.
Τί γίνεται όταν η τέχνη, π.χ. ένας πίνακας ζωγραφικής είναι από μόνος του ένα έκτρωμα αλλά κάποιοι τον θεωρούν τέχνη;
Τότε η γνώμη μου είναι οτι αφού ψάξετε, όσο μπορείτε το ψυχισμό του καλλιτέχνη, και ακόμα έχετε την ίδια άποψη τότε μάλλον και να είναι όντως έκτρωμα...
Είναι άλλωστε γνωστό οτι ορισμένοι ζωγραφίζουν ή καλλιτεχνούν μέσα από το δικό τους άρρωστο ψυχισμό και την ανάγκη τους για λεφτά και διαφήμιση.
Λέτε όλοι αυτοί να είναι Νταλί ή Ελ γκέρκο;
Μάλλον όχι.
Σας αφήνω με ένα τραγούδι για αυτούς όλους που πάντου βλέπουν δαίμονες και κυνηγάνε πάντα μόνο τους μικρούς γιατί αυτούς μπορούν να πιάσουν, ένα τραγούδι που μόνο όσοι δεν το καταλαβαίνουν δεν τους αρέσει.
Ένα τραγούδι για όλους αυτούς που δε μπορούν να καταλάβουν για πιο λόγο η νέα γενιά τους έχει γράμμενους κανονικά.
Ένα τραγούδι που κάθε φορά ακούω τέτοια προβλήματα δημοκρατίας θα ευχόμουνα να το ήξερα και μερικοί σε μεγάλες θέσεις.

Αlways look on the bright side of life
by Monty Python's

No comments: