Όταν για πρώτη φορά έιδα τον νταλί να μιλάει ήταν 2 μέρες μετά το θανατό του,δεν κατάλαβα τίποτα.
Μετά από 5 χρόνια περίπου μίλησα με ένα φίλο μου ζωγράφο και η αλήθεια είναι οτι δεν κατάλαβα σχεδόν τίποτα.
Μετά από λίγο άρχισα να βλέπω τους πίνακες του ως οτπικό αξιοπεριεργό, μιάς και δεν είχα διαβάσει και πολλά. Το σημαντικό είναι οτι έστω και σιγά σιγά άρχισα να βλέπω με ευχαρίστηση την ιδιαίτερη ματιά ενός ανθρώπου που πάντως δε καταλάβαινα πολύ.
Προχθές έβλεπα στην ΕΤ3 ένα ντοκυμαντέρ στο οποίο μιλούσαν φυσικοί και αστροφυσική για την ικανότητα του καλλιτέχνη να βλέπει και να καταλαβαίνει την ουσιά των διαφόρων θεωριών καλύτερα ίσως και από τους ίδιους τυς επιστήμονες.
Στην εκπομπή γίνοταν ιδιαίτερη αναφορά στην τέταρτη διάσταση την οποία ο άνθρωπος, ο οποίος αντιλαμβάνεται 3, δεν μπορεί να κατλάβει παρα μόνο από την παρατήρηση της προβολής αυτής στον τριδιάστατο κόσμο.
Αναφέρθηκε δε ο 4-διάστατος κύβος και η προβολή αυτού στο αντίστοιχο κυβικό σταυρό(αν κάνω κάποια λάθη εννοιών σας ζητώ ταπεινά συγνώμη). Μέσα σε όλα αυτά δείξανε και τον αντίστοιχο πίνακα του ΝΤΑΛΙ με τη Σταύρωση. Πρώτη φορά κατάλαβα το μεγαλείο της εικόνας αύτης.
Ποιός είναι ο άνθρωπος για να καταλάβει το μεγαλείο του Θεού παρά μόνο με την προβολή αυτού πάνω στη ανθρώπινη ύπαρξη.
Για όσους δεν κατάλαβαν, ίσως μόνο εκεί μαζί με την τριαδικότητα του Θεού να έχει βάση το πίστευε και μη ερεύνα.
Ποιοί ήμαστε εμείς να κατλάβουμε το Θείο έργο παρά μόνο όταν αυτό προβάλεται στο δικό μας 3 διάστατο κόσμο.
Ο καλιτέχνης και οτι ο καθένας θέλει να δεί το βλέπει. Τελικά όσο πιο πολύ καταλαβαίνουμε την ύπαρξη, όσο πιο πολύ διαβάζουμε τα άστρα και τους αριθμούς, μήπως τόσο πιο πολύ πρέπει να θαυμάζουμε και να ερχόμαστε κοντά την απεραντοσύνη του Θεού.
Ταινία αναφοράς ,πέρα από τον πίνακα του ΝΤΑΛΙ, το "π"
No comments:
Post a Comment