ΣΥΛΛΟΓΗ ΔΙΣΚΩΝ

Σα συλλέχτης δίσκων πολλές φορές έχω μπεί στο δίλλημα αν θα πρέπει να αγοράσω κάποιον συγκεκριμένο δίσκο ή όχι.
Όχι μόνο γιατί δεν είμαι και πολύ σίγουρος αν μ’ αρέσει ή αν θα μείνει κλασσικός ή αν στην τελική θα τον ευχαριστηθώ αλλά και γιατί πολλές φορές είναι και θέμα χρημάτων.
Είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι από εσάς έχετε μπει σε αυτή την σκέψη.
Πιστεύω ότι πολλές φορές είναι θέμα καθαρά στιγμιαίο και τυχαίο η αγορά ενός cd, lp ή ενός single.

Αγόρασα για παράδειγμα δίσκους για απλά ήταν σε λίστες ή γιατί θέλω να έχω την πλήρη δισκογραφία κάποιου καλλιτέχνη ακόμα και εάν μέσα στην συγκεκριμένη δουλειά του ήξερα ότι θα έβρισκα το πολύ ένα με δύο τραγούδια καλά.

Άλλες φορές πάλι αγόρασα δίσκους επειδή απλά για να τους έχω στη συλλογή μου από μπάντες που δε τις χωνεύω καν.

Άλλες φορές επειδή δεν είχα κάτι από το ένα συγκεκριμένο μουσικό είδος ή γιατί ήταν κάποιου μουσικού θρύλου.

Αγόρασα δίσκους μόνο για τα εξώφυλλα και την παραφιλολογία αυτών.
Αγόρασα δίσκους από συνήθεια (κακό αυτό προσοχή!).

Πολλές φορές αγόρασα δίσκους που μετά δεν ξανάκουσα και μάλλον δε μου φτάνουν δύο ζωες για να το κάνω παρασυρμένος από κριτικές σε περιοδικά.

Κάποιες πάλι φορές επειδή πήγαν Νο1 ή γιατί με άρεσε το video clip του τραγουδιού.
Κάποιες φορές για να είμαι μέσα στα πράγματα.
Κάποιες φορές γιατί μου θύμιζαν στιγμές.

Επίσης μερικές φορές επειδή αρέσανε σε φίλους μου και μου τους πρότειναν.

Τέλος αγόρασα και δίσκους επειδή άκουσα κάποιους να τραγουδάνε τα τραγούδια τους και η αλήθεια είναι ότι απλά ζήλεψα το συναίσθημα της χαράς που τους προξενούσαν και ήθελα να νιώσω το ίδιο και εγώ.
Γιατί όπως και αν το κάνουμε συλλέχτης ή όχι ο τελικός σκοπός είναι η ψυχική ανάταση σε όλες της τις μορφές.

Ως συνήθως γράφω όπως μιλάω και συγνώμη αν δε βγαίνει νόημα.

Αυτά καθώς άκουγα
Strokes – Is this it?
Στο repeat……