Monday, January 07, 2008

Το Τηλεφώνημα Της Δευτέρας...

Σήμερα το πρωΐ μίλησα με μια καλή μου φίλη, που άσχετα αν την ξέρω λίγο την συμπαθώ αντιστρόφος ανάλογα. Δυστυχώς μου θύμισε οτι στην ζωή αυτοί και μαζί τους τα πράγματα που θεωρούμε δεδομένα συνήθως δεν είναι.
Έχεις δίκιο όταν λές πως οι κοντινοί σου άνθρωποι θα πρέπει να είναι και αυτοί που θα σε βοηθήσουν στις δύσκολες στιγμές, η όταν τους έχεις ή έχεις ανάγκη.
Δυστυχώς η πργματικότητα σε προσγειώνει απότομα.

Τα λόγια είναι εύκολα οι πράξεις όμως όχι.
Πόσες φορές δε το νιώσαμε όλοι και αλίμονο, θα ξανασυμβεί.

Δεν είναι αγώνας δρόμου, είναι μαραθώνιος!!!

Είμαι ευτυχισμένος γενικά γιατί λέω οτι έχω ανθρώπους που με αγαπάνε και θέλω να πιστεύω οτι έχω δώσει αγάπη σε αρκετούς από αυτούς.
Δε λέω οτι όλα έγιναν τέλεια αλλά σίγουρα κάτι έγινε
σωστά.
Μου αρέσει επίσης να πιστεύω οτι στα δύσκολα ήμουν εκεί και δε μετάνιωσα για την απουσία μου.Κατόπιν εορτής πολύ "εύκολοι" σα γύπες εκμεταλλεύτηκαν τον δικό μου κόπο, αλλά δε κράτησαν πολύ, γιατί θα μου πεις και εγώ σου απαντάω..

"Θυμάμαι μια φόρα κάποιος μου είχε πει οτι δεν έχει φίλους και οτι για αυτό ένιωθε άσχημα. Η αλήθεια είναι οτι ένιωθε άσχημα με τον ευατό του γιατί από τον εγωισμό του δεν είχε αφήσει ποτέ τον εαυτό του να πληγωθεί. Δεν είχε νιώσει ή για μην αδικό κανένα είχε πολύ καιρό να νιώσει την πικρή γεύση της απόριψης"

Όταν ήμουν στο σχολείο και γράψαμε έκθεση για το ποιος είναι ο καλύτερος σου φίλος θυμάμαι όλοι οι συμμαθητές μου να συννενοούνται μεταξύ τους. Εγώ θα γράψω για το Νίκο και εσύ Νίκο για μένα, Εγώ θα γράψω για τον Κώστα και εσύ κώστα για μένα. Εγώ έγραψα οτι ο καλύτερος φίλος είναι το βιβλίο. Ίσως και για αυτό δε διάβασα ξανά εξωσχολικό βιβλίο μέχρι το δεύτερο έτος στο πανεπιστήμιο.

Μετά από χρόνια εγώ ήμουν εκεί και για το Νίκο και για τον Κώστα μιας και ο καλύτερος φίλος τους είχε φύγει μακριά γιατί δεν ήταν πλέον κουλ, γαμάτος και δε είχε γκόμενες και μαγκιά.
Επίσης είμαι σχεδόν σίγουρος όταν θα ξαναρωτήσουν τον Νίκο και τον Κώστα μετά από χρόνια εγώ δε θα είμαι ο καλύτερος τους φίλος.

Δε πειράζει όμως γιατί εγώ θα είμαι εκεί όταν θα χρειαστεί και θα έχει σημασία!!!
Και ως γνωστόν όταν κάποιος έχει πολλούς φίλους δε μπορεί όλοι να τον πληγώσουν την ίδια στιγμή, πάντα θα είναι και θα νιώθει γεμάτος και ευτυχισμένος. Τί είναι λοιπόν λίγη προσκαιρη απογοητεύση σε μια ζωή γεμάτη συναισθήματα.
Πάντως ούτε ο Νίκος ούτε ο Κώστας έχουν να περηφανεύονται για τα 200 γράμματα με τον κολλητό τους, για τα 250 ευρώ τηλεφωνήμτα με τον άλλο κολλητό τους και για την αγάπη που δεν έδωσαν και δεν πήραν.Δεν έχουν να θυμούνται το κλάμα του Νίκου του Κώστα και της φίλης στο τηλέφωνο που με ανέβασε στο έβδομό ουρανό καθώς αυτή άφηνε το άγχος της.

Οι δαίμονες και οι εικόνες μου πολλές και τα όνειρα μου ακαταλαβίστικα και μπερδεμένα αλλά όπως είπε και ένας Άγιος που γνώρισα μια φορά, έτσι είναι ο άνθρωπος μια πέφτει και μια σηκώνεται. Δεν θα ήταν δυνατόν να νιώσει και να μην πέσεις, δε θα ήταν να κλάψεις και μη φοβηθείς για το είναι σου.

Ακόμα ηχούν στα αυτία μου τα λόγια της "φίλης" μου που με έλεγε "είσαι εγωιστής Παντελή" όταν της είπα το απλό, οτι θέλω να με σκέφτονται οι δικοί μου άνθρωποι λίγο παραπάνω από τους άλλους.
Ακόμα επίσης ηχούν τα λόγια της όταν μου έλεγε "Εμείς Παντελή έχουμε μια εικόνα για σένα και σε θέλουμε έτσι ή κάπως και φταίς που δεν είσαι όπως εμείς θέλουμε." Συγνώμη αλλά θα ήθελα την επιλογή αυτή για τον εαυτό μου, ευχαριστώ...
Σε λίγο πάλι ο Νίκος και ο Κώστας θα είναι εδώ...

Ρώτησε κάποιος είναι αγάπη όταν αφού χωρίσεις μετά από λίγο αγαπάς άλλον, άλλη και πάει λέγοντας... Μήπως είναι ψέμα; , κανονικά θα έπρεπε να αγαπάς μια φορά για να είναι αληθινό.
Η απάντηση είναι οτι αν τη στιγμή που αγαπάς,αγαπάς πραγματικά, τότε δικαιούσε να αγαπήσεις κάθε φορά που θα σου συμβεί, αν αγαπάς μόνο το εγώ σου κάθε φορά που "αγαπάς" τότε...τί ζητάς και για πιο λόγο συζητάς.

Ένα πρέπει να ξέρουμε όλοι οτι αν θέλουμε φίλους, αγάπη, συναισθήματα πρέπει να είμαστε και έτοιμοι να πληγωθούμε, αλλίως δε γίνεται...

Σας Ευχαριστώ για το παραλήλημα και Ευχαριστώ για το τηλεφώνημα...της Δευτέρας.

ΥΓ1: 1. Τα δέκα αμάξια κάνουν 300.000 ευρώ πόσο κάνουν τα είκοσι πέντε και αν τα εικοσιπέντε αμάξια ζυγίζουν 32,8 τόνους πόσο ζυγίζει το ένα;

2. Το ένα κιλό βαμβάκι κοστίζει 3 ευρώ τα 3 ευρώ πόσο ζυγίζουν;

3. 100=3α+15-30α+80 (1)

χ είναι το αντιστρόφως ανάλογο του α, πόσο είναι το χ;

ΥΓ2(ΆΣΧΕΤΟ): Η Μυωπία επηρεάζει τη γνώση ή μήπως η πρεσβυωπία;

http://www.fotw.net/flags/iso3166.html

3 comments:

g. said...

Αφιέρωση http://www.youtube.com/watch?v=bhaF34Pyt9w

Η "φιλενάδα" είναι η γνωστή Ν. ?

fax said...

Η φίλη δεν είναι η γνωστή Ν που λες, μαλον δεν την ξέρεις. Ευχαριστώ για το τραγούδι, υπέροχο Thanks

fax said...

Μου άρεσε πολύ η φωτογραφία στο προφίλ σου καταπληκτική