ΑΤΙΤΛΟ

Τετάρτη σήμερα και πάλι ήρθα πρώτος.

Καμιά φορά το να έρχεσαι νωρίς είναι καλό σου δίνει την ώρα που χρειάζεσαι να ετοιμαστείς ψυχολογικά για το τί θα επακολουθήσει. Αν και σήμερα θα προτιμούσα να αράξω σπίτι και να δω ταινίες μέχρι τελικής πτώσης. Τί να κάνεις όμως η δουλειά είναι δουλειά.

Καφέ γαλλικό μέτριο με γάλα, τσιγάρο και πάει λέγοντας...
Σε μια μικρή πόλη η μέρα σου ξεκινάει πολύ χαλαρά. Αυτό που μου λείπει απο τις ημέρες που ζούσα σα φοιτητής στη Θεσ/νικη είναι τα πρωινά. Εκεί μέχρι να φτάσω στη σχολή έβλεπα πολλά, γέμιζα με εικόνες και όταν έφτανα στη σχολή κάτι είχα να σχολιάσω με τους υπόλοιπους(μια αφίσα, έναν τρελό στο δρόμο και πάει λέγοντας..). Στο Κιλκίς όμως αυτό δεν συμβαίνει.
Σχεδόν κάθε μέρα λέω καλήμερα στο ίδιο άνθρωπο στις 7,35 το πρωί. Χαζεύω τα ίδια παιδιά
που πάνε σχολείο ή στα ΤΕΙ και βλέπω τα ίδια αμάξια με την ίδια πορεία μπροστά απο την Μητρόπολη.
Πέρασε ήδη ένας χρόνος που άλλαξα εργασία και δεν μπορώ να πω οτι έχω συνηθίσει ακόμα, μου λείπει καμιά φορά η ένταση και η ευελεξιά του έξω κόσμου, αλλά πλέον δε θα άλλαζα την τροπή που πήραν τα πράγματα.
Σημαντικά νέα ή βαθυστόχαστες σκέψεις δεν γυρίζουν στο μυαλό μου. Η ρουτίνα αυτές τις μέρες μου κάνει καλό.

Σας αφιερώνω μέσα απο μία ακόμα βροχερή μέρα τα...

Deus - Disappointed in the sun.
Oasis - The importance of being idle.
Pet shop boys- October symphony.
A-ha - The sun always shines on tv.
Φοίβος Δεληβοριάς - Χάλια.

Γίναμε τέσσερεις, η μέρα αρχίζει, καλή εργασία σε όλους.

ΥΓ1:Αύριο μακάρι να έχει Ήλιο, αλλιώς μας βλέπω για Αγγλία τουλάχιστον.