Η διάθεση μου πάντως αυτό το καιρό θα έλεγα οτι πάει χέρι χέρι με τους ήχους του Clint Mansell , όπως αυτοί με τόση μαεστρία ακούγονται στο Requiem for a Dream. Λίγο μελαγχολικοί, λίγο ταξιδιαρικοί, λίγο απόκοσμοι. Έχω την εντύπωση πως αν ο Οδυσσέας είχε i-pod μαζί του ίσως και να άκουγε το soundtrack επί δέκα χρόνια.
Είχε δίκιο τελικά ο κακομοίρης στην ταινία όταν δεν ήξερε για πιο λόγο ακούει ποπ.
Και συμπληρώνω εγώ, τελικά ίσως να έχουν δίκιο οι γιαπωνέζοι, μήπως τα καινούργια μου asics με διάλεξαν αυτά...
Μήπως είναι αυτά που είναι πιο έξυπνα!!!
Ψάχνοντας το 42 της ζωής μου ίσως τα ακούσω μια μέρα να τραγουδάνε thanks for all the fish!!!!
Λέτε να χρειάζομαι την πετσέτα μου...
No comments:
Post a Comment