Για δεύτερη χρονιά στο τοίχο του γραφείου μου το ημερολόγιο που θα κοσμεί την κάθε μέρα μου θα είναι και πάλι με πίνακες του Dali.
Δεν γνωρίζω πολλά από τέχνη και πιο συγκεκριμένα ζωγραφική αλλά οι πίνακες του μου ξυπνούν μια ονειρική κατάσταση και για όσους με γνωρίζουν ξέρουν οτι τα όνειρα είναι για μένα από σημαντικά ως και προφητικά. Προχθές είχαμε με φίλους μια αντίστοιχη συζήτηση.
Όνειρο που είδα την περίοδο που θα έδινα πανελλήνιες:
Διάβαζα πάντα στο σαλόνι του σπιτίου, έτσι ένα βράδυ βλέπω οτι καθώς σηκώνομαι το πρωΐ και κάθομαι στο ίδιο σημείο για να κάνω τα μαθήματα μου αισθάνομαι την κούραση να με καταβάλει, ύστερα από 3 ώρες διαβάσματος.
Σκέφτομαι λοιπόν να κάνω διάλλειμα. Για να ημερήσω λοιπόν σηκώνομαι από την καρέκλα μου και προχωράω στο βάθος του δωματίου όπου υπάρχει μια πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων.
Έτοιμος και με μεγάλη αγωνία για το αποτέλεσμα παίρνω το ακόντιο μου και μετά απο την κατάλληλη φορά το πετάω στην πισίνα που υπάρχει στο σαλόνι μου.
Μετά την βολή και με την ικανοποιήση ζωγρφισμένη στο πρόσωπο μου από την προσπάθεια γυρνάω στη θέση μου χαζεύοντας την φάλαινα να πετάγεται μέσα από την πισίνα ως δείγμα επιβράβευσης.
Η ηρεμία και η ικανοποίηση στη θέα του μεγάλου θυλαστικού επέφερε την ηρεμία στη σκέψη μου.
Ο καθένας απο μας ανάλογα με τα πιστεύω του, θα εξηγούσε το όνειρο, έτσι νιώθω και με τους πίνακες του Dali απλά και μόνο κοιτώντας τους,
δεν νομίζω οτι η εξήγηση μου πρέπει να είναι ίδια με τον άλλων
ούτε καν με του καλλιτέχνη.
No comments:
Post a Comment